به گزارش مشرق، «محمد ایمانی» در یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:
ائتلاف مدعی اعتدال و اصلاحات، در پس همه جنجالهایی که به راه انداختهاند، از چه چیز نگرانند؟ فقدان نامزد؟ آنها که فقط در تهران و برای سی کرسی مجلس، بالغ بر ۴۳ نامزد دارند. از جمله: مجید انصاری، محمدعلی افشانی، محمدحسین مقیمی، خباز، محجوب، جلودارزاده، کواکبیان، مازنی، وکیلی، پروانه مافی، سید افضل موسوی، راه چمنی، سید فرید موسوی و ... دهها نامزد دیگر.
بر خلاف ادعا، مشکل ائتلاف دولت و اصلاحطلبان، کمبود نامزد نیست. آنها میترسند امید واراده تغییر در مردم شکل بگیرد و تبدیل به پویش تلاش و پیشرفت و عدالت شود. میترسند قالبی که با هراسافکنی ساخته و بر ذهن مردم غلبه داده بودند، توسط خود مردم شکسته شود و افقهای جدید کار و گرهگشایی پدیدار گردد.
موضوع مهم انتخابات نباید در مجادلهانگیزی رندان سیاست گم شود؛ و آن مواجهه پرحجم محافظهکاران (دولتیها و موتلفان شبه اصلاحطلب آنها) با تغییرطلبی است مواجهه طیفی که با قول و فعل گفتهاند «ما نمیتوانیم»، با دارندگان روحیات جهادی و انقلابی که میگویند ملت ایران توانسته و میتواند. مواجهه یاسآفرینان و فرصتسوزان، با امیدواران و تلاشگرایان باورکنندگان ظرفیت ملت.
دو قطبی واقعی این است و جریان محافظهکار غالب در دولت و مجلس، میترسد «تغییرطلبی انقلابی»، جای «محافظهکاری و ارتجاع غربگرا» را با اراده و رای مردم بگیرد. بنابراین متصلبانه و با عملیات روانی سنگین، در مقابل تغییر مقاومت میکنند. آنها نگران جریان یافتن روحیه کار و خدمت و مجاهدت در دولت و مجلس هستند؛ گمشدهای که تدریجا به عطش و مطالبه جامعه تبدیل شده است.
این عطش و اشتیاق عمومی به حدی بالاست که همین دیروز، روزنامه اصلاحطلب «آفتاب یزد» نوشت: «کشور به مدیران کاری و جهادی نیاز دارد و نه مدیران اطوکشیده... رئیسدفتر رئیسجمهور فرمودند گرانی در شب عید نخواهیم داشت. هر زمان یک مقام دولتی تاکید کرد مشکلی نیست، بیش از گذشته باید نگران باشیم که یحتمل قرار است موضوع جدیدی کام مردم را با برخی مدیران دولتی که برای شرایط موجود ساخته نشدهاند، تلخ کند. وقتی به صورت دفعی قیمت بنزین سه برابر شد، مسئولین دولتی از تریبونهای مختلف قول دادند اصلاح قیمت بنزین منجر به گرانی نمیشود. بنزین یکبار گران شد ولی از همان تاریخ به امروز قیمتها بالا رفته و هنوز این روند ادامه دارد. شرط تحقق وعده آقای واعظی، حضور مدیران جهادی به معنای واقعی کلمه -نه اطو کشیده- در دولت، است. مدیر اطو کشیده تنها دغدغهاش ساعت پایان کار و میزان حقوقش است ولی مدیر جهادی دغدغه مردم را دارد تا گرهی از زندگی آنان باز کند. ما به چنین مدیرانی نیاز داریم. مدیرانی که میز ریاست را فرصتی برای خدمت صادقانه به جامعه بدانند نه پلی برای پر کردن جیب».
عجیب و تلخ است که همین روزها، گروهکهای ضد انقلاب و رسانههای دولتی بیگانه، برای تحریم انتخابات، به اظهارات مسموم برخی مقامات دولتی و شبه اصلاحطلبان استناد میکنند. آیا شبکه دولتی BBC که سال ۱۳۳۲ اسم رمز کودتا را اعلام کرد و برای ۲۵ سال دیگر، جمهوریت و انتخابات و مردمسالاری را پیش پای استبداد قربانی کرد، تغییر ماهیت داده و جمهوری خواه شده، یا مدعیان اعتدال و اصلاحات آنقدر سقوط کردهاند که دستمایه عملیات روانی رسانه کودتاگران ۲۸ مرداد قرار میگیرند؟!
مردم نباید اجازه دهند فرصت بزرگ تغییر سازنده، در یاسافکنی و هراسپراکنی اشرافیت سیاسی مرتجع و غربگرا از بین برود.